Δημογραφικά

 

 

 

 

Το 2021 είναι χρονιά απογραφής, οπότε ας  δούμε την εξέλιξη του πληθυσμού του Γερακίου, από την ίδρυση του Ελληνικού Κράτους έως σήμερα.  Ξεκινώντας από το 1828, μετά την Επανάσταση και τις απώλειες του πολέμου, ο πληθυσμός είναι μόλις 516 κάτοικοι (130 οικογένειες).  Ο αριθμός αυτός αυξάνεται πολύ γρήγορα, καθώς ακολουθούν ειρηνικά χρόνια, και το χωριό, όπως και η χώρα ανασυγκροτείται . 60 χρόνια μετά, φθάνει τους 1309! Οι οικογένειες έχουν διπλασιασθεί σχεδόν (300), αλλά έχει αυξηθεί και ο αριθμός των μελών τους ( από 4 σε 5-6). Κατά την δεκαετία 1879-1889 παρατηρείται μια μικρή μείωση, η οποία πιθανόν να οφείλεται στο 1ο κύμα μετανάστευσης ( κυρίως στην Αμερική). Το 1920 ο πληθυσμός έχει φθάσει τους 1777 και το Γεράκι θεωρείται πως ακμάζει. Χαρακτηριστικό είναι το πλήθος (και το μέγεθος) οικιών που έχουν κτισθεί κατά τα χρόνια αυτά (1880-1920). Τα χαρακτηριστικά, ψηλά, πέτρινα αρχοντικά με τις τοξωτές αυλόθυρες.
Ακολουθεί μια ακόμη μείωση του πληθυσμού, καθώς μεσολαβεί η Μικρασιατική Εκστρατεία και καταστροφή. Κατά τα χρόνια του πολέμου του 1940 και της Κατοχής όμως, ο πληθυσμός εξακολουθεί να αυξάνεται.  Η αύξηση του 1951 θεωρείται πως οφείλεται σε επαναπατρισμό ορισμένων ξενιτεμένων . Το 1971 παρατηρείται εκ νέου μείωση που οφείλεται σε νεο κύμα μετανάστευσης. Το 2011 το Γεράκι  εμφανίζει 1244 κατοίκους. Φαίνεται πως ο πληθυσμός λοιπόν είναι σχετικά σταθερός, με μικρές διακυμάνσεις και πως το χωριό μας δεν ακολουθεί την μοίρα άλλων χωριών, που ερημώνουν λόγω αστυφιλίας. Αυτό κατά κύριο λόγο οφείλεται στο πλούσιο φυσικό περιβάλλον, και στο εύφορο έδαφος, που προσφέρει δυνατότητες για καλλιέργεια και οικονομική ανάπτυξη, αλλά και στην κοινωνική συνοχή  που το χαρακτηρίζει. Επίσης, τα τελευταία χρόνια (από τη δεκαετία του 1990 και μετά)  έχουν εγκατασταθεί στο Γεράκι αρκετοί οικονομικοί μετανάστες από γειτονικές (κυρίως Βαλκανικές) χώρες, οι οποίοι έχουν δημιουργήσει οικογένειες και δραστηριοποιούνται οικονομικά και κοινωνικά, όπως κάποτε έκαναν οι Έλληνες στις πατρίδες της ξενιτιάς, τονώνοντας έτσι το δυναμικό του πληθυσμού αλλά και την τοπική οικονομία.
Ας ελπίσουμε ότι το χωριό μας θα παραμείνει  ζωντανό και ακμαίο, στους - ευχόμαστε- ειρηνικούς αιώνες που θα ακολουθήσουν.
( Με στοιχεία από: την Ιστορία του Γερακίου, Τάσου Αθ. Γριτσόπουλου, την Wikipedeia και την Ελληνική Στατιστική Αρχή)
                         
                                                                                          Ανθή Σαράντη